Ik vergelijk Casper's ontwikkeling meestal met het boek "Oei, ik groei". Hierin staat de ontwikkeling van kinderen in het algemeen beschreven. Uiteraard moet je zulke boeken nooit al te letterlijk nemen want ieder kind is anders en ontwikkelt zich in zijn/haar eigen tempo. Gelukkig geven de schrijvers van dit boek dit zelf ook aan en ook van andere medemamma's heb ik deze tip gekregen. Ik heb zelfs een verhaal gehoord van een medemamma die het het boek weg heeft gedaan. Ze werd helemaal gefrustreerd omdat haar kind zich niet volgens het boek(je) ontwikkelde. Geheel ten onrechte want het kind is inmiddels oud genoeg om te kunnen zeggen dat het een heel normaal en goed ontwikkeld kind is. Daarnaast herken ik ook niet zoveel in 'de drie H's' en de 'terug naar mamma-fase' waar het boek het steeds over heeft. Maar ondanks de waarschuwingen en de mitsen en maren is dit toch wel één van de weinige uitgebreide boeken over dit onderwerp en volgens mij ook wel het meest gangbare. Vandaar dat ik het toch als uitgangspunt neem. Ik weet toch graag een beetje wat ik wanneer kan verwachten...
Terug naar Casper nu. Het meest opvallende in zijn ontwikkeling vind ik momenteel toch wel zijn 'spraak' en bewegelijkheid. Hij is inmiddels voortdurend aan het brabbelen. De meest gevarieerde geluidjes komen uit zijn mond en hij vertelt soms hele verhalen tegen zijn ouders of knuffel. Soms zijn het echt harde geluiden en schrik ik er echt van. Als ik niet in de buurt ben, snel ik gelijk naar hem toe om te kijken of er niet wat ergs aan de hand is. Dat is gelukkig nooit het geval. Het zijn gewoon blije gilletjes. 's Ochtends als ik wakker word, hoor ik hem aan de andere kant van de muur heerlijk murmelen. Meneer is dan al wakker maar vermaakt zich nog prima in zijn eentje. En dan het lachen; tegenwoordig maakt hij daar ook al geluid bij. Zo lief..... En als hij wat huilerig is, hoor ik daar ook al 'gezeur' in door. Kortom; meneer brabbelt er op los.
Verder wordt Casper steeds beweeglijker. Hij kan enorm met zijn armen zwaaien en met zijn benen trappelen. Als hij wakker is, trapt hij meestal de dekens weg en ligt hij een stuk hoger in bed en op de commode is het soms alle hens aan dek om een schone luier om te doen. Soms zet hij zich af met zijn voeten en ligt hij met zijn billen omhoog (yogahouding 'de brug'). Als ik op de bank lig en hij ligt tegen mijn knieën aan dan drukt hij zich zelf naar voren alsof hij wil gaan zitten. Zijn hoofd houdt hij redelijk rechtop. Soms klapt het ineens naar voren maar dat gebeurt steeds minder vaak. Wel merk je dat het hoofd in verhouding met de rest van het lichaam groot en zwaar is. Ik vergelijk hem heel vaak met zo'n nephond die je wel eens op de achterbank van auto's ziet. De kopt hangt er dan los in en door de bewegingen gaat deze dan heel raar schudden. Dat zie ik bij Casper ook. Dat hoofdje gaat nog behoorlijk heen en weer en staat soms echt te schommelen op die smalle nek.
Volgens 'Oei' zou Casper inmiddels ook al voorwerpen moeten gaan vastgrijpen maar dat doet hij nog niet, althans, niet bewust. Hij grijpt in ieder geval niet bewust als ik iets voor zijn neus hou. Hij kijkt er naar maar daar blijft het dan ook bij. Als ik echter een speeltje of knuffel tussen zijn vingertjes wurm, houdt hij het wel goed vast en gaat hij het zelfs bewegen. Daar heeft hij heel veel lol aan. Volgens mij heeft hij echt door dat hij dan verantwoordelijk is voor het geluid dat bv. een rammelaar veroorzaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten