Grote jongen! 7

Volgens het boek 'Oei, ik groei!' maken kinderen steeds sprongen in hun ontwikkeling. Voorafgaand aan /tijdens deze sprong zijn kinderen erg aanhankelijk en willen ze alleen maar bij mamma zijn (waarom niet bij pappa??). Als de sprong genomen is, is het kind weer verder in zijn/haar ontwikkeling en is het aanhankelijke weer voorbij. Ik heb al eerder aangegeven dat ik geen groot fan ben van het boek. Het is handig om in grote lijnen de ontwikkeling van je kind te kunnen voorspellen maar ik vind dat ze behoorlijk op de zaken vooruit lopen (volgens het boek zou Casper nu al op het potje kunnen, nou, ik heb daar zo mijn twijfels over!) en van aanhankelijk gedrag tijdens eventuele sprongen heb ik nog nooit wat gemerkt......tot afgelopen week.
Het kan allemaal toeval zijn, hoor. Maar Casper was behoorlijk jengelig. En o wee als hij bij je zat en je hem weer op zijn eigen benen zette. Brullen! Voor het eerst aanhankelijk gedrag. Ik besteedde er niet teveel aandacht aan, weet het aan doorkomende tanden, verkoudheid etc.
Maar toen het aanhankelijke gedrag over was, liet meneer ineens allerlei 'kunsten' zien die ik nog niet eerder had gezien. Het allerbelangrijkste? Casper loopt sinds een week! Hij kon al staan en een voorzichtig los stapje om van de bank naar de tafel te komen zagen we ook al vorig weekend. Maar toen ik hem van de week op zijn benen zette, liep meneer gewoon weg. Ik dacht dat het nog wel even zou duren, maar nee. Casper loopt! Het gaat nog wankel en wiebelig, maar toch. Casper komt op zijn benen vooruit.

Lastig fotograferen, zo'n bewegend kind!

Een ander opvallend ding is Casper's manier van praten. Dat klinkt nu anders. Hoewel zijn woordenschat nog erg beperkt is (verder dan bal, boem, hap en broembroem komt hij nog niet), klinkt zijn gebrabbel nu veel volwassener. Er zit veel meer toonverschil in en klinkt zangerig. Hoewel in brabbeltaal, klinkt het al net alsof hij een echt gesprek aan het voeren is. En het laatste opvallende is zijn drinken. Casper drinkt zelf al een tijdje uit een tuitbeker. Dat gaat prima. Af en toe probeer ik hem al uit een gewone beker te laten drinken. Toen ik gisteren in een onbewaakt ogenblik Casper met een drinkbeker alleen liet, zette meneer die beker zelf aan zijn mond en dronk er keurig uit. Dat ging maar even goed, hoor. Maar het begin is er!

Ik begin toch bijna te denken dat 'Oei, ik groei' toch een kern van waarheid bevat...