woensdag 19 oktober 2011

De eerste vaccinaties.

Vandaag heeft Casper zijn eerste vaccinaties gehad. Het waren er twee; DTKP-Hib-HepB en Pneu. Aan jullie om zelf uit te zoeken waar de afkortingen voor staan (zie RIVM.nl.). Heb ik zelf ook gedaan, werd ik niet vrolijk van dus hoera voor de vaccinaties!
Toen Manlief en ik naar de CB* wandelden, vroeg ik hem of hij het spannend vond dat zijn zoon de eerste prikjes ging krijgen. Adrem als altijd antwoordde hij: "Het zijn niet zijn eerste prikjes, hij heeft al een hielprik gehad". Nou, met zo'n antwoord is het wel duidelijk dat hij het dus niet eng vond dat Casper vandaag z'n eerste prikjes kreeg. Ik vond het ook niet erg. Er schijnen ouders te zijn die het vre-se-lijk vinden dat hun kind prikjes krijgt. Daarom vond ik mezelf even een ontaarde moeder omdat ik er zo nuchter onder ben. Ik heb even geprobeerd om het heel erg te vinden maar dat lukte niet. Toen ik dat aan de CB-verpleegkundige vertelde, moest ze erg hard lachen. Ik begreep daar uit dat ze meer aan de kant van de nuchtere moeders staat (voor de niet nuchtere moeders; sorry voor deze constatering, het is echt niet persoonlijk bedoeld. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op jullie, ik voelde me niet voor niets een ontaarde moeder).
Afijn, Casper heeft zijn prikjes gehad en vond dat niet leuk. Hij moest vreselijk huilen (dat vond ik dan wel weer heel zielig) en toen ie dacht dat het voorbij was, kreeg hij er nog één in zijn andere been. Gelukkig kon hij even later alweer lachen. Hij lijkt er verder weinig last van te hebben Hij is een beetje hangerig en heeft een beetje (nauwelijks iets voorstellende) verhoging. Hopelijk blijft het daarbij.
Verder veel complimenten over zijn groei en ontwikkeling. We kwamen van trots een paar centimeters langer het CB uit.

* CB=consultatiebureau.

3 opmerkingen:

  1. Volgens mij valt het wel mee dat ontaarde moeder zijn. Jullie gaan met zijn tweeën naar het CB! Ik geloof dat wij dat nog nooit gedaan hebben.
    Onze kleinste spruit slaagde er trouwens de laatste keer in om door zijn tranen heen boos te kijken naar de verpleegkundige. Wat wij wel erg grappig vonden van zo'n kleine hummel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb het nooit vre-se-lijk gevonden, zo'n prikje. Maar ik herinner me wel dat ik het altijd wat lastig vond dat mijn kind met een prachtige baby glimlach vertrouwend opblikte naar de spuit-gereed-makende-zuster...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vervelend is dat. Zijn ze gelijk het vertrouwen in de mensheid kwijt!

    BeantwoordenVerwijderen