We worden er de laatste weken dagelijks op voorbereid via (publieke) tv en radio; de sportzomer komt er aan. Olympische Spelen, EK voetbal, Tour de France en er worden ook nog twee tournooien getennist; Roland Garros (inmiddels begonnen) en Wimbeldon. Ik snap het niet goed. Eén keer in de vier jaar valt dit allemaal samen maar het is voor het eerst dat ik opmerk er zoveel aandacht aan wordt besteed.
Manlief is een sportliefhebber. Hij kijkt er graag naar. Voetbal en wielrennen zijn favoriet maar eigenlijk kijkt hij overal naar als hij niets beters te doen heeft. Dat wordt dus een topzomer voor hem. Ik ben wat minder sportfanaat. EK voetbal is leuk maar ik volg vooral het Nederlands elftal. De overige wedstrijden kunnen me gestolen worden. Olympische Spelen? Leuk hoor, maar ik kijk alleen als er Nederlandse medaillekandidaten in actie komen. Oké, ik maak een uitzondering voor turnen, dat vind ik geweldig om te zien, Nederlanders in actie of niet. Tour de France? Ach, de voorbij trekkende landschappen zijn wel aardig maar voor de rest niet bijzonder. Tennis? Een finale wil wel eens leuk zijn, maar verder? En dan hebben we het nog geen eens over al die programma's waarin wordt gepraat over sport. Vreselijk al dat vooruitblikken, terugblikken en analyseren. Als ik Mart Smeets zie, verlaat ik onmiddellijk de kamer. Als ik Johan Derksen of Wilfred Genee zie, idem dito.
Ik bereid me ook voor op de sportzomer. Het lijstje met boeken dat ik graag nog wil lezen, is al gemaakt en de reserveringen bij de bieb ook al. Mijn laptop is voorzien van en nieuwe browser die uitzendinggemist.nl ondersteunt en ik geloof dat ik mezelf ook maar eens trakteer op een serie dvd's van mijn favoriete series.
Laat Manlief maar lekker sport kijken. Ik ga me wel vermaken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten