zaterdag 26 mei 2012

Grote jongen! 4

Casper's ontwikkeling is de laatste maanden enorm snel gegaan. Het zal wel 'groeizaam weer' zijn :)
Hij is inmiddels een stuk mobieler geworden. Rolde hij zich eerst naar de plek van bestemming, tegenwoordig tijgert hij er naar toe. Een week geleden ging dat nog zeer langzaam en hield bij het na een halve meter voor gezien. Inmiddels is geen afstand hem meer te ver en komt ie al tijgerend overal waar ie wezen moet. Maakt niet uit op welke ondergrond; tegels, hout, gras, buitentegels. Hij komt overal vooruit. Groot nadeel hiervan is dat ik geconfronteerd wordt met het feit dat onze plavuizen vloer van de woonkamer ALTIJD vies is. Of je nu hebt gestofzuigd en gedweild of niet; één tijgerrondje en het shirt van Casper is grijs (Casper zelf trouwens ook). De wasmachine draait inmiddels overuren.
Deze mobiliteit houdt ook in dat hij inmiddels een echte onderzoeker is geworden. Alles is mooi; boeken, planten, knopjes, het wijnrek, stoelen, de prullenbak, de tijdschriftenmand. Niets is meer veilig voor Casper's grijpgrage handjes. Het opvoeden is dus ook begonnen. Alleen heeft het nog geen enkele (zichtbare) zin. Als wij met een opgeheven vingertje en een waarschuwend woord zijn richting uitkomen, lacht hij ons vrolijk toe en gaat gewoon verder met wat hij niet mag doen.
Ook in het eten heeft zich een ontwikkeling voorgedaan. Of eigenlijk twee ontwikkelingen. Casper eet eindelijk brood! Hele lange tijd wilde hij daar niets hebben maar ineens eet hij het. Met een beetje geluk gaat er tussen de middag anderhalve boterham in. De tweede ontwikkeling wat betreft het eten, vind ik wat minder. Hij wil namelijk alles ZELF DOEN! Stukje brood in de mond steken? Wil ie zelf doen. Drinken uit fles uit tuitbeker? Wil ie zelf doen. Yoghurt eten? Wil ie zelf doen. En hij is daar heel eigenwijs in. Als wij hem iets geven, houdt ie stijf z'n mond dicht, net zo lang tot we er mee ophouden. Op dat moment pakt hij zijn kans en doet het zelf. Nu vind ik het prima dat hij zoveel initiatief toont en het zelf wil doen. Ik ben trots en prijs hem de hemel in. Alleen.....als ie altijd zelf wil eten, wordt het één grote kliederbende en duurt het eten eeuwen.
Lastig hoor. Ik heb wel eens gehoord dat je dit zelf eten niet moet verhinderen omdat kinderen dan slechte eters kunnen worden. Aan de andere kant heb ik ook geen zin om de hele dag aan tafel te zitten met die jongen. Hopelijk vinden we snel een goede balans!

1 opmerking:

  1. Leuk! Casper wordt echt al een grote jongen. :) En het is heel herkenbaar. Onze jongste spruit laat tegenwoordig ook een spoor van vernieling achter op zijn tocht door het huis. Je kunt precies zien wat zijn route was: vanaf de oud-papier mand, via de puzzels naar de tijdschriften. ;)
    En met het eten heeft Casper blijkbaar uit zichzelf voor de Rapley-methode gekozen. Toen J. zo oud was (en ik nog opvoedbladen las), was dat helemaal hip. Wij kozen voor de middenweg: bij bijv. broccoli gaven we een paar stronkjes om zelf te eten, maar pureerden de rest van de prak en stopten tussendoor af en toe een hap prak naar binnen.
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen