zaterdag 1 september 2012

Grote jongen! 6

Nu Casper een jaar oud is, is het weer een tijd voor een update van zijn ontwikkeling. En deze gaat, zoals altijd, snel. Ik houd het bijna niet meer bij....
Het meest zichtbare deel van zijn ontwikkeling is toch wel de manier waarop hij zich voort beweegt. In mijn vorige "Grote jongen" beschreef ik nog dat hij zich inmiddels kon optrekken tot staan; inmiddels loopt hij. Nog niet alleen, hoor. Maar wel langs tafels, stoelen, benen en kasten én achter een loopkarretje. Deze laatste kreeg hij voor zijn verjaardag cadeau. Ik dacht dat het wel een tijdje zou duren voordat hij door had hoe dat lopen achter zo'n karretje zou werken maar een dag na zijn verjaardag deed hij het al. Waarschijnlijk zat het al in zijn 'systeem' maar had hij alleen het juiste instrument nog even nodig. Manlief beweert al een tijdje bij hoog en laag dat hij 1 september alleen zou kunnen lopen. Ik beweerde dan terug dat ik dat echt niet zag gebeuren en heb gelijk gekregen (altijd leuk). Hoewel het lopen achter een karretje hem goed afgaat, is alleen lopen nog een stap te ver.


Verder zie ik dat Casper steeds meer dingen gaat snappen. "Breng de bal eens terug", "Pak de auto maar", "Doe het blokje maar in dat gat". Het zijn allemaal opdrachten die hij snapt en uitvoert. Heel gewoon natuurlijk, maar ik vind het toch bijzonder omdat het, in mijn ogen, vanzelf lijkt te gaan. Ik heb niet het gevoel dat we het hem echt hebben moeten leren. Of laat ik het anders zeggen; het leerproces is niet echt zichtbaar. Het gebeurt achter 'gesloten' deuren.
Inmiddels zie ik hem ook écht spelen. Was hij eerst vooral aan het gooien met speelgoed, nu doet hij er ook echt iets mee; rijden met auto's (favoriet), de balletjes van de balspuwende olifant (jawel, ze bestaan) ophalen en weer in de slurf stoppen, gooien met de bal, blokken terug in de blokkenstoof stoppen (vaak niet in het goede gat, maar vooruit, er moet iets te leren overblijven) etc.

 

Wat betreft Casper's taalontwikkeling heb ik nog niet veel te melden. Hij heeft een kleine woordenschat, waarvan de meeste woorden zeer regelmatig terugkomen. Ik heb vaak echter geen flauw idee wat hij bedoelt. 'Thad' en 'thie' gebruikt ie om aan te geven dat ie iets ziet wat hij kent of leuk vindt. 'Thik' staat voor Dikkie Dik (zijn grote vriend) en 'phe' is volgens ons Poes. Pappa en mamma zegt hij ook maar nog niet bewust. Vaak verhaspelt hij het tot 'papmam' of 'mampap'. Hij gebruikt ook heel vaak het woord 'sthat' en ik vraag me altijd af wat hij daarmee bedoelt. Van de week bedacht ik ineens dat hij daar misschien 'Casper' mee bedoelt, maar of dat werkelijk zo is?

1 opmerking:

  1. Wat leuk, al die ontwikkelingen. Het gaat zo snel en spelenderwijs leren ze zo veel (inderdaad zonder dat je het gevoel hebt ze bewust wat aan te leren).
    Ik ga het allemaal nog meemaken :)

    BeantwoordenVerwijderen