zaterdag 29 oktober 2011

Ecologische voetafdruk

Ik gun het Casper om op te groeien op een mooie en gezonde aardbol.
Nu vond ik het welzijn van onze planeet Aarde altijd al belangrijk maar als je een nieuw wezentje op de wereld zet dat langer meegaat dan jij (dat hoop ik in ieder geval!!), ga je toch wat verder in de toekomst kijken. Ik vraag me dan ook regelmatig af wat wij thuis kunnen doen om wat duurzamer te leven. Dat deed ik voor de geboorte van Casper ook al maar aangezien hij de ecologische voetafdruk van ons huishouden behoorlijk wat groter heeft gemaakt (zie http://www.wnf.nl/nl/wat_wnf_doet/thema_s/voetafdruk/) is het tijd voor herbezinning. Dus vanochtend eerst maar eens de test gedaan op hiervoor genoemde website. Onze voetafdruk komt overeen met dat van een gemiddelde Nederlander. Gatver wat saai.....we zijn al zo gemiddeld en dat dit er ook nog bij (-: Aan de andere kant heel prettig dat we niet 'erger' zijn dan de rest maar het kan natuurlijk altijd beter. Daarom ben ik een aantal gewoonten in ons huishouden is onder de loep gaan nemen (overigens met dank aan een aantal ideeën die ik van anderen opdeed).
Als eerste zijn Manlief en ik minder handdoeken gaan gebruiken. We waren zo gewend om bij elke douchebeurt een schone handdoek te pakken maar dat is totaal niet nodig. Je bent immers al schoon en een handdoek maakt je alleen maar droog. Die kan dus best nog een keer gebruikt worden.
Hetzelfde geldt voor hydrofielluiers van Casper. De kraamhulp 'leerde' ons hoe je een kind het best kunt badderen en daarbij gebruikte zij per badderbeurt 2 hydrofielluiers. Die gebruik ik nog steeds maar ik gooi er slechts één in de was. De ander gebruik ik de volgende dag weer opnieuw. Ze worden namelijk niet beiden even vies (overigens gaat Casper niet elke dag in bad, een wasbeurt met een teiltje water voldoet ook heel goed. Is tegelijk ook beter voor mijn rug).
Daarnaast ben ik ook veel minder de wasdroger gaan gebruiken. Die gebruikten wij standaard voor handdoeken, thee- en keukendoeken, poetsdoeken en beddengoed, ook met mooi weer. Inmiddels hang ik alles gewoon op een droogrek (is wel wat meer werk maar vooruit) en zet ik deze bij mooi weer buiten. Als het slecht weer is, zet ik de wasdroger nog wel aan. Dekbedovertrekken hang ik tegenwoordig over het traphek te drogen. Daar passen ze prima en bijkomend voordeel is ook nog dat ze dan minder in de kreukels zitten en niet meer gestreken hoeven te worden.
Ik klink als een echte huisvrouw, vreselijk........
In ieder geval valt alleen al met de was behoorlijk wat energie te besparen. Door het gebruik van minder handdoeken en luiers draait de machine minder vaak. Door de boel op te hangen, draait de droger minder en daardoor heb je ook minder strijkwerk. Het enige dat ik weiger te doen is op lagere temperaturen wassen. Ik geloof daar namelijk niet in. Mijn was wordt gewoon minder schoon en geloof me; Casper kan behoorlijke vieze vlekken produceren. Mijn handdoekenwas draai ik gewoon op 60 graden, donkere kleding op 40 en fijne was op 30 graden. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat, op hoe lagere temperatuur je met een wasmiddel kunt wassen, hoe smeriger het wasmiddel is (vol met chemische troep, bedoel ik daar mee). Laatst is er tijdens een wasbeurt een wasbol met (gewone) waspoeder blijven 'hangen' (de poeder is op één plek blijven zitten in plaats van zich door te trommel te verspreiden). Gevolg; een enorme vlek op een net nieuw dekbedovertrek. Het duurde even voordat ik doorhad dat het helemaal uitgebeten was door het bleekmiddel dat in het wasmiddel zit. Vieze troep is het!

Ik wil echt niet beweren dat wij hiermee al volledig milieubewust leven hoor. Er branden soms onnodig veel lampen, batterijen zitten te lang in de opladers, mobieltjes hangen te lang aan de oplader, Manlief poetst regelmatig zijn tanden onder de douche (zonde van het water waar je niets mee doet, alleen onder staat, HINT!), ik gebruik soms teveel water om een waterkoker te vullen, de vaatwasser kan op een lagere temperatuur en heel belangrijk; er moet nodig een monteur naar ons vloerverwarmingssysteem komen kijken. De motor daarvan slaat vaak niet af waardoor het onbedoeld veel te warm is.Werk aan de winkel dus!

Gepimpt!

Zoals jullie zien, heb ik de boel een beetje gepimpt. Een paar foto's toegevoegd, een andere achtergrond. Nog steeds heel lief maar wat minder meisjesachtig (al zeg ik het zelf......)

dinsdag 25 oktober 2011

Tierig

Iemand ooit al eens van het woord tierig gehoord?
Ik niet, totdat Corrie, onze kraamhulp het gebruikte voor Casper. Ik heb haar gevraagd wat het betekende maar was het inmiddels alweer kwijt (zal de zwangerschapsdementie zijn...) totdat het woord de laatste weken weer regelmatig door mijn hoofd spookte. Ik vind het namelijk een grappig woord. Vandaag ben ik er eindelijk aan toegekomen om het op te zoeken in het woordenboek (Kramers). Tierig betekent welig groeiend/opgewekt/levenslustig. Nou, Corrie had het bij het rechte eind! Casper doet en is het allemaal!
Hij begint een echt ventje te worden. Hij is de wereld aan het verkennen, is erg bewegelijk en vindt alles wat zijn ogen zien zeer interessant. In de box slaat hij tegen alles aan wat hij ziet en in zijn bereik ligt. Zo grappig om te zien. Tierig zijn heeft echter ook een nadeel; borstvoeding geven wordt er niet makkelijker op. Hij heeft inmiddels ontdekt dat je namelijk ook dingen kunt zien als je bij mamma aan de borst ligt. Mamma zelf bijvoorbeeld. Die wordt regelmatig getrakteerd op een vette smile onder het voeden (zo schattig). Maar ook de muur, de lamp, de bomen buiten, de poes etc.. Heel leuk allemaal maar ondertussen komt er van drinken weinig terecht......Casper is teveel afgeleid! Het voeden duurt daarom wat langer dan ik gewend was en dat is even wennen. Soms heb ik de neiging om hem zo'n slaapmasker voor de doen, zo'n ding wat al die sjieke Amerikaanse mevrouwen in films ook hebben. Dan kan ie zich alleen maar op het drinken concentreren. Maar dat vind ik ook zo sneu. En daarnaast; ik wil zijn smile ook niet missen!

Met Casper's mamma gaat het ondertussen even wat minder. Die heeft last van haar rug!
Ik heb tijdens mijn zwangerschap erge last gehad van mijn bekken. Ik vermoed dat het daar nog van komt. Komende week maar weer een afspraak gemaakt bij de fysio. Want last hebben van je rug als je vaak een kind moet tillen, is geen pretje!

vrijdag 21 oktober 2011

Casper en het vriendelijke spookje

Sinds de geboorte van Casper kregen/krijgen wij vaak de vraag waarom we juist voor deze naam hebben gekozen. Bij het horen van die vraag moet ik altijd aan mijn moeder denken. Zijn schreef als antwoord op deze vraag in "Het grote boek van Ikke" (voor velen vast wel bekend, je kreeg (en krijgt het nog steeds) cadeau als je bij de Rabobank een spaarrekening opende); omdat je ouders Margriet zo'n mooie naam vonden. Tja....dat snap ik. Je geeft je kind per slot van rekening geen lelijke naam! Maar waarom vonden ze de naam Margriet dan zo mooi? Gelukkig heb ik daar wel mondeling antwoord op gekregen. Ze vonden het een vrólijke naam. Kijk, dan weten we al veel meer. Ik heb me overigens eens laten vertellen dat dat vrolijke zelfs door wetenschappelijke onderzoek is bewezen. Veel mensen schijnen namen met twee lettergrepen en een combinatie van een a/ie of ij-klank mooi te vinden; Marieke, Martijn, Marijn en dus ook Margriet. Mijn ouders hadden het dus bij het rechte eind :-) (hoewel dat natuurlijk altijd persoonlijk blijft).
Maar nu terug naar de naam Casper. Wij hebben hiervoor gekozen omdat we het zowel een stoere als een lieve naam vonden. Het doet mij wel een beetje aan een dappere ridder denken. Dat is het stoere deel. Wat betreft het lieve deel; het deed ons ook denken aan Casper het vriendelijke spookje. Een hele oude tekenfilm. Geen moderne computeranimatie maar nog met de hand getekend. Vooral omdat het om een vriendelijk spookje gaat, gaf de doorslag....


Heel blij was ik dus ook toen ik een week geleden een DVD in de winkel vond met daarop vier originele tekenfilmpjes van Casper. De DVD was snel gekocht! Eenmaal thuis installeerden Manlief en ik ons voor de tv en vol verwachting keken we naar de tekenfilmpjes (dit nadat we met stijgende verbazing de toelichting op het hoesje hadden gelezen. Deze verging van de spelfouten). Het was immers al lang geleden en we konden ons echt niet meer herinneren wat spookje Casper zoal meemaakte.
Conclusie; het duurt nog heel wat jaartjes voordat wij ons eigen kleine spookje oud genoeg vinden om naar deze DVD te kijken. Wat een drama's zeg. Casper is eenzaam, ongelukkig, depressief, verliest bijna al zijn vriendjes, wordt verstoten door zijn medespookjes en als klap op de vuurpijl wil hij in één van de filmpjes een einde aan zijn leven maken door op de spoorbaan te gaan liggen (hij had er zeker even niet bij nagedacht dat dat niet werkt als je een spook bent.....). Geen geschikte filmpjes dus voor onze Casper.
Gelukkig stonden er nog twee bonusfilmpjes op de DVD van Daffy Duck en Bugs Bunny. Conclusie daarvan; die ouderwetse tekenfilmpjes zijn stukken leuker dan die computeranimaties van tegenwoordig!

donderdag 20 oktober 2011

Tijdstippen

Mochten jullie je verbazen over de tijdstippen waarop deze blog's worden gepost; ik ben geen slapeloze moeder! Meestal lig ik tot half 9 's ochtends in bed (nu kan het nog :) ). Er is iets met de tijdsinstellingen van de blog. Die klopt niet helemaal met de werkelijkheid........

Update 22-10-2011
Met dank aan Ima kloppen de tijdsinstellingen inmiddels!

woensdag 19 oktober 2011

De eerste vaccinaties.

Vandaag heeft Casper zijn eerste vaccinaties gehad. Het waren er twee; DTKP-Hib-HepB en Pneu. Aan jullie om zelf uit te zoeken waar de afkortingen voor staan (zie RIVM.nl.). Heb ik zelf ook gedaan, werd ik niet vrolijk van dus hoera voor de vaccinaties!
Toen Manlief en ik naar de CB* wandelden, vroeg ik hem of hij het spannend vond dat zijn zoon de eerste prikjes ging krijgen. Adrem als altijd antwoordde hij: "Het zijn niet zijn eerste prikjes, hij heeft al een hielprik gehad". Nou, met zo'n antwoord is het wel duidelijk dat hij het dus niet eng vond dat Casper vandaag z'n eerste prikjes kreeg. Ik vond het ook niet erg. Er schijnen ouders te zijn die het vre-se-lijk vinden dat hun kind prikjes krijgt. Daarom vond ik mezelf even een ontaarde moeder omdat ik er zo nuchter onder ben. Ik heb even geprobeerd om het heel erg te vinden maar dat lukte niet. Toen ik dat aan de CB-verpleegkundige vertelde, moest ze erg hard lachen. Ik begreep daar uit dat ze meer aan de kant van de nuchtere moeders staat (voor de niet nuchtere moeders; sorry voor deze constatering, het is echt niet persoonlijk bedoeld. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op jullie, ik voelde me niet voor niets een ontaarde moeder).
Afijn, Casper heeft zijn prikjes gehad en vond dat niet leuk. Hij moest vreselijk huilen (dat vond ik dan wel weer heel zielig) en toen ie dacht dat het voorbij was, kreeg hij er nog één in zijn andere been. Gelukkig kon hij even later alweer lachen. Hij lijkt er verder weinig last van te hebben Hij is een beetje hangerig en heeft een beetje (nauwelijks iets voorstellende) verhoging. Hopelijk blijft het daarbij.
Verder veel complimenten over zijn groei en ontwikkeling. We kwamen van trots een paar centimeters langer het CB uit.

* CB=consultatiebureau.

dinsdag 18 oktober 2011

Grote jongen!

Vandaag is Casper alweer twee maanden oud. Die maanden zijn voorbij gevlógen. Je bent zo druk met genieten, bijkomen, bijslapen, voeden, luiers verschonen, nog meer genieten, kraamvisitie ontvangen, nog meer genieten, troosten, uitproberen en vooral nog meer genieten dat je je niet meer kunt voorstellen dat je twee maanden en één dag geleden nog met z'n tweeën was.
Ik verbaas me er telkens weer over hoe snel Casper groeit en zich ontwikkelt. Een paar voorbeelden van wat hij inmiddels al kan (in willekeurige volgorde);
- lachen
- bewust geluiden maken en naar geluiden luisteren
- dingen beetgrijpen (bewust maar vooral nog onbewust)
- heel intens kijken
- mij/pappa/dingen volgen met ogen en gezicht
- zijn gezicht soepel draaien naar beiden kanten
- zich oprichten als hij op zijn buik ligt (en zijn hoofd naar beide kanten bewegen)
- genieten (in bad!)
- uit de borst drinken (het lijkt zo eenvoudig.....)
- uit de fles drinken ( lijkt ook zo eenvoudig, gelukkig vonden we na lang zoeken en proberen een fles die meneer goedkeurde...)
- zich tot zit laten optrekken met een redelijk stabiel opgeheven hoofd
- en zo kan ik nog wel even doorgaan.......
Ik vind dat allemaal zo bijzonder!  Tegelijkertijd ben ik me er ook van bewust dat de ontwikkelingen die zichtbaar zijn nog maar het topje van de ijsberg zijn. Soms zou ik wel eens in zijn hersenen willen kijken om te zien wat zich daar allemaal afspeelt om deze ontwikkelingen mogelijk te maken. Per slot van rekening wat hij twee maanden en één dag geleden nog maar een waterdier dat nog niet eens ademde. Ook al zo bijzonder dat hij dat kon op het moment dat hij mijn buik verliet!
Ik vraag me vaak af of hij ook al kan denken of dat hij vooral op zijn instincten leeft. En als hij inderdaad kan denken; wat denkt hij dan? Jammer dat ik hem dat niet kan vragen. Tegen de tijd dat ik dat wel kan, zal hij het zich waarschijnlijk niet meer herinneren. Jammer.
Hoewel Casper in mijn ogen steeds groter wordt, lijkt hij in de armen van een ander nog steeds heel klein. Gelukkig maar!

zondag 16 oktober 2011

Een blog? Ikke? Waarom?

Tja, goede vraag......
Waarom een blog? Daar heb ik zelf ook lang over nagedacht toen het in mijn hoofd opkwam om een blog bij te gaan houden. Mijn leven is niet interessanter dan dat van anderen. Ik heb geen hobby waar ik in uitblink en die ik met anderen wil delen. Ik maak geen uitzonderlijke dingen mee.Waarom wil ik dan eigenlijk een blog gaan bijhouden? Na lang nadenken kan ik wel een aantal redenen bedenken.
De belangrijkste reden is Casper. Casper is onze, bijna twee maanden oude, zoon. En ja, een kind maakt ouders heel trots. Zo trots, dat je iedereen over hem wil vertellen! Aangezien ik veel bekenden niet wekelijks spreek, is een blog natuurlijk DE manier om iedereen op de hoogte te houden (en als ze niet op de hoogte gehouden willen worden, dan lezen ze de blog gewoon niet).
Daarnaast vind ik het gewoon leuk om te vertellen / schrijven wat mij bezig houdt, zowel met betrekking tot Casper als tot anderen zaken die mijn bezig houden. En als laatste is het natuurlijk ook een leuk naslagwerk voor als Casper ouder is. Je kunt een dagboek gaan bijhouden over zijn ontwikkelingen maar als je dat in een blog opschrijft, kunnen anderen daarvan ook meegenieten! Twee vliegen in één klap dus. Ik kan echter niet garanderen dat het leuk gaat worden, of dat ik het vol ga houden....... We wachten af. In ieder geval ga ik vol goede moed aan mijn blog beginnen!